Thursday, June 12, 2008

ΣΥΝτονιστείτε με τις αρχές που φέρεστε να πρεσβεύετε

Επισφαλής η εργασία στα ενοικιαζόμενα τηλεοπτικά συνεργεία.

ΛΕΒΕΝΤΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΕΡΩΤΗΣΗ

Προς τον κ. Υπουργό Επικρατείας.

Το 1989, τη χρονιά της άνθησης της ιδιωτικής τηλεόρασης στην Ελλάδα, δημιουργήθηκε μια πρωτόγνωρη εργασιακή σχέση μεταξύ τηλεοπτικών σταθμών και ενοικιαζόμενων συνεργείων. Ονομάζουμε πρωτόγνωρη αυτή την εργασιακή σχέση, γιατί δεν καλύπτεται από κανένα νομικό πλαίσιο εργασιακών σχέσεων. Ουσιαστικά δεν υπάρχει καμία κατοχύρωση με τη μορφή συμβολαίου ή σύμβασης, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι που παράγουν την πρώτη ύλη της τηλεόρασης (την εικόνα και τον ήχο) να εργάζονται για 10, ακόμα και 15 χρόνια με αμοιβή 25 έως 40 € ημερησίως, ανασφάλιστοι ή ασφαλισμένοι ως ¨επιχειρηματίες¨ στον ΟΑΕΕ (τέως ΤΕΒΕ).

Κάτω από αυτό το εργασιακό καθεστώς, αυτοί οι εργαζόμενοι μπορούν να μείνουν άνεργοι με μεγάλη ευκολία και χωρίς κανένα κόστος για την εταιρεία, αφού δεν έχουν στην ουσία καμία εργασιακή σχέση.

Επειδή κατά τη γνώμη μας οι εργαζόμενοι αυτοί θα πρέπει να καλύπτονται πλήρως μισθολογικά και ασφαλιστικά,

Ερωτάται ο κ. Υπουργός:

· Τι μέτρα προτίθεται να πάρει προκειμένου να μπεί επιτέλους ένα τέλος στο καθεστώς εργασιακής ομηρίας, ανασφάλιστης και μαύρης εργασίας για τους εργαζόμενους στα ενοικιαζόμενα τηλεοπτικά συνεργεία.

Η ως ανωτέρω επερώτηση του κ. Λεβέντη διαμορφώθηκε ως ακολούθως από εργαζόμενο στον ραδιοσταθμό «Στο Κόκκινο» του ΣΥΝ, που γνωρίζει «εκ των έσω» το απαράδεκτο καθεστώς με τα δελτία παροχής υπηρεσιών, ή ούτε καν, και τους εργαζόμενους με «μαύρα».

Επισφαλής η εργασία «στο Κόκκινο».

ΛΕΒΕΝΤΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΕΡΩΤΗΣΗ

Προς τον κ. Υπουργό Επικρατείας.

Το 2006, τη χρονιά της άνθησης του Κοινωνικού Φόρουμ στην Ελλάδα, δημιουργήθηκε μια πρωτόγνωρη εργασιακή σχέση μεταξύ του ραδιοφωνικού σταθμού ενός κόμματος της αριστεράς και των εργαζομένων του. Ονομάζουμε πρωτόγνωρη αυτή την εργασιακή σχέση, γιατί δεν καλύπτεται από κανένα νομικό πλαίσιο εργασιακών σχέσεων. Ουσιαστικά δεν υπάρχει καμία κατοχύρωση με τη μορφή συμβολαίου ή σύμβασης, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι που παράγουν την πρώτη ύλη του σταθμού (κάνουν εκπομπές, βάζουν μουσική, κάνουν παραγωγή, ελέγχουν τη ροή) να εργάζονται με αμοιβή 25 έως 40 ευρώ ημερησίως, ανασφάλιστοι.

Κάτω από αυτό το εργασιακό καθεστώς, αυτοί οι εργαζόμενοι μπορούν να μείνουν άνεργοι με μεγάλη ευκολία και χωρίς κανένα κόστος για το κόμμα, αφού δεν έχουν στην ουσία καμία εργασιακή σχέση.

Επειδή κατά τη γνώμη μας οι εργαζόμενοι αυτοί θα πρέπει να καλύπτονται πλήρως μισθολογικά και ασφαλιστικά,

Ερωτάται ο κ. Υπουργός:

· Τι μέτρα προτίθεται να πάρει προκειμένου να μπει επιτέλους ένα τέλος στο καθεστώς εργασιακής ομηρίας, ανασφάλιστης και μαύρης εργασίας για τους εργαζόμενους «Στο Κόκκινο».

3 comments:

Anonymous said...

Δεν το βρήκα και τόσο αστείο, πόσο μάλλον που ψάχνοντας το blog σας δεν είδα τέτοιου είδους "καυτή ειρωνία" για τον Λαμπράκη και τον Μπόμπολα. Άσε που δε βρήκα ούτε μια σοβαρή καταγραφή των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι συνάδελφοί σας στον σταθμό αυτό.
Τι να σας πω, η αισθητική είναι βαθιά πολιτικό θέμα. Και σ' αυτό χάνεται λάδια...
Πιο πολύ εμπαθείς μου φαίνεστε παρά οτιδήποτε άλλο.

Πέτρος (κάποτε συνάδελφος)
Αντικριστό Λαμίας

solidarity said...

Δεν είναι καθόλου αστείο, επειδή δεν είχε την πρόθεση να είναι. «Καυτή ειρωνεία» είναι άλλα να πρεσβεύεις και άλλα να εφαρμόζεις. Πολύ πιο βαθειά πολιτικό θέμα (κάποτε συνάδελφε) από την αισθητική είναι η ηθική. Εμπαθές είναι να κατηγορείς συναδέλφους ότι «χάνουν λάδια». Όσο για την καταγραφή των προβλημάτων δεν είναι απλή υπόθεση, αλλά προσπαθούμε.

Anonymous said...

Άλλη μια απόδειξη του πως ευαγγελίζονται τον "άλλο κόσμο τον εφικτό", αυτοί που διατρανώνουν ότι μπορεί να υπάρξει καλύτερος καπιταλιστικός κόσμος. Λειτουργούν με τα ίδια καπιταλιστικά πρότυπα, αποτυγχάνοντας όχι απλά να διαμορφώσουν μια εναλλακτική οικονομικοκοινωνική πρόταση, αλλά ακόμα και να ανταποκριθούν στο μότο στο οποίο στηρίζουν την αντιπολιτευτική τους φρασεολογία: την εναντίωση στο σύστημα που γέννησε τη «γενιά των 700ων Ευρώ)». Μήπως εννοούν ότι πρέπει να περάσουμε στη «γενιά των 0 και των μαύρων ευρώ»;

Προς τον Πέτρο:
1)Ο Λαμπράκης και οι λοιποί μεγαλοϊδιοκτήτες είναι ο ορατός εχθρός, αυτός όμως που πρέπει να φοβάσαι περισσότερο είναι ο καμουφλαρισμένος ως φίλος. «Ίδια είναι τα αφεντικά, δεξιά και αριστερά» λέει ένα σύνθημα και δε φαίνεται να απέχει και πολύ από την πραγματικότητα.

2)Η μαύρη, η απλήρωτη και η κακώς πληρωμένη εργασία δεν είναι ζήτημα αισθητικής, είναι ζήτημα επιβίωσης.

3)Τέλος, εάν αποκαλείς εμπάθεια την εναντίωση προς ένα σύστημα εργασιακών σχέσεων που γεννάει και διαιωνίζει την ανισότητα και την εκμετάλλευση, τότε δηλώνω την αμέριστη αλληλεγγύη μου στην «εμπάθεια» των παιδιών. Εκτός εάν εννοείς ότι η εκμετάλλευση από το «αριστερό κεφάλαιο» δεν είναι δα και τόσο κακή.

φιλικά,
εξω-αξονικός


Φιλικά,