Επιστολή-ράπισμα Μαθιουδάκη

Αναδημοσιεύουμε την επιστολή-ράπισμα του πρώην προέδρου της ΕΣΗΕΑ κ. Μανώλη Μαθιουδάκη προς την Ένωση, που λάβαμε μέσω μέιλ από το ενημερωτικό δελτίο των Financial Crimes. Αν και ο υπογράφων ζήτησε η επιστολή του να αναρτηθεί στην ιστοσελίδα της ΕΣΗΕΑ, αυτό, τρεις ημέρες μετά την πρωτοκόλλησή της, δεν έχει ακόμη πραγματοποιηθεί. (Αν υπάρχουν λάθη, ζητάμε συγγνώμη, ίσως σε κάποια σημεία να μην καταλάβαμε σωστά το γραφικό χαρακτήρα, η επιστολή ήταν χειρόγραφη).

ΕΣΗΕΑ

Αρ. Πρωτ.: 69/14-1-08

Χολαργός 10/1/08

Προς

Τα Μέλη του Δ.Σ. και του Π.Σ. της ΕΣΗΕΑ

Πληροφορούμαι ότι η συνδιοίκηση Σόμπολου-Τσαλαπάτη πρότεινε και αποφασίστηκε να τιμηθούν όσοι διετέλεσαν Πρόεδροι της ΕΣΗΕΑ.

Κάτω από άλλες συνθήκες, με μια διοίκηση θεματοφύλακα και συνεχιστή των δημοκρατικών παραδόσεων, του αγώνα, της λαμπρής εαμικής εθνικής αντίστασης, των μεγάλων απεργιακών κινητοποιήσεων, της «Αδέσμευτης Γνώμης», στα χνάρια που άφησαν στο πέρασμά τους ο μάρτυρας Κώστας Βιδάλης, ο Νίκος Καρβούνης, ο Ιωάννης Κονδυλάκης (πρώτος Πρόεδρος), ο Γιώργος Καράντζας, ο Νίκος Καραντηνός, ο Κώστας Νίτσος, θα αποτελούσε ύψιστη τιμή η διάκριση.

Επειδή η σημερινή συνδιοίκηση και η πλειοψηφία στο Δ.Σ. δεν εκφράζουν τις συνδικαλιστικές αξίες και παραδόσεις του σωματείου μας, αρνούμαι να αποδεχθώ την «τιμητική διάκριση». Δεν επιζητώ «τιμές» από εκείνους που η συνδικαλιστική τους πρακτική κινείται σε επίπεδα συμβιβασμού και συναίνεσης, δεν διεκδικούν αυτό που ανήκει στους εργαζόμενους και οι απόψεις τους για το ρόλο του δημοσιογράφου στην κοινωνία και τον τρόπο ενημέρωσης της κοινής γνώμης είναι εκ διαμέτρου αντίθετες με τις δικές μου.

Δεν μπορώ να παραλάβω την «τιμητική διάκριση» από τα χέρια κάποιου υπουργού-γρανάζι της αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής, ούτε από εκείνους που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο με υπονόμευσαν ως Πρόεδρο, γκρέμισαν όσα με μεγάλες προσπάθειες οικοδομήθηκαν, μοίρασαν τις «καρέκλες εξουσίας» και από κοινού γύρισαν τους δείχτες του ρολογιού της Ένωσης πίσω. Αναφέρομαι σ’ εκείνους με τους οποίους ήρθα σε ρήξη και συγκρούσθηκα για θέματα που αφορούσαν στη διαφάνεια, στον πραγματικό μας ρόλο ως συνδικαλιστών, στους κρατικοδίαιτους και πολυθεσίτες, στους εκφραστές του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, στους δημιουργούς και προστάτες «κλαδικών γραφείων τύπου».

Πως να δεχθώ «διακρίσεις» από τους υπεύθυνους της αδρανοποίησης, υποβάθμισης, έως κατάργησης του «Διασωματειακού»;

Εκείνοι που παρέμειναν, στην ουσία θεατές και αδρανείς των εξελίξεων που αφορούσαν στη λεηλασία των Ταμείων και του δικού μας με το δομημένο ομόλογο; Που δεν τόλμησαν να καταθέσουν ούτε μια μήνυση, που δεν ζήτησαν έστω να κινηθεί η διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων για το διορισμό μιας άλλης διοίκησης στο ΤΣΠΕΑΘ;

Πρόκειται για τους ίδιους που ρίχνουν τώρα «κούφιες ντουφεκιές στον αέρα» για το ασφαλιστικό, μετέχουν, με τον τρόπο τους, στο δήθεν «κοινωνικό διάλογο» της κυβέρνησης και εκλιπαρούν για όσο το δυνατό μικρότερες ζημιές στα ταμεία μας, αντί να καταγγείλουν τωρινούς και προηγούμενους, να αντισταθούν και να διευρύνουν τις συμμαχίες με όλους τους εργαζόμενους της χώρας σ’ ένα ανυποχώρητο και ανένδοτο μετωπικό αγώνα για τα δίκαιά μας.

Ποιος τους έδωσε το δικαίωμα να με «τιμήσουν» αυτοί που με μισόλογα και ανακοινώσεις «ήξεις-αφήξεις» για το «δημοσιογραφικό απόρρητο» συνεργούν σε μια προσπάθεια αποπροσανατολισμού και με τις θέσεις τους προκαλούν ειρωνικά σχόλια της κοινής γνώμης;

Αν δεν είχαν πολιτικές δεσμεύσεις μπορούσαν να πράξουν το αυτονόητο: Να παραπέμψουν στο Πειθαρχικό Συμβούλιο της Ένωσης το δημοσιογράφο, μέλος της ΕΣΗΕΑ, διορισμένο μετακλητό κυβερνητικό υπάλληλο που παρέλαβε και κατακράτησε για αρκετό χρονικό διάστημα το επίμαχο DVD και αρνείται επίμονα να αποκαλύψει το όνομα του πληροφοριοδότη που του παρέδωσε τη δισκέτα.

Πώς να αποδεχθώ την «τιμητική διάκριση» από τη σημερινή πλειοψηφία στο Δ.Σ. που δεν δίνει δεκάρα για εκατοντάδες συναδέλφους μας που συνεχίζουν να «κωπηλατούν» σε «εργοδοτικές γαλέρες», που ανέχεται τα «μπλοκάκια εργασίας», που δεν διεκδικεί όταν υπογράφει Σ.Σ.Ε., αλλά συναινεί με τα αφεντικά, που δεν απαιτεί διεύρυνση των θεσμικών κατακτήσεων, που δεν νοιάζεται για τους ανέργους και τους συνταξιούχους, που δεν υπερασπίζεται το ψωμί των απολυομένων αλλά περιορίζεται σε φλύαρες και χωρίς ουσία ανακοινώσεις, που δεν μάχεται για τα προβλήματα του κλάδου;

Δεν έχουν το δικαίωμα να απονέμουν «τιμητικές διακρίσεις» εκείνοι που δεν αρθρώνουν λέξη για τα μεγάλα προβλήματα της κοινωνίας, όπως για την παιδεία, τους εμπρησμούς των δασών, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, την ανεργία. Προβλήματα για τα οποία η ΕΣΗΕΑ έπρεπε να είχε λόγο και να αναλαμβάνει παρεμβάσεις.

Δεν αποδέχομαι «τιμές» από τη συνδιοίκηση Σόμπολου-Τσαλαπάτη, από την πλειοψηφία της αδράνειας και αντιδημοκρατικής λειτουργίας του Δ.Σ., από εκείνους που ανέχονται την πρακτική ΜΜΕ για κατ’ επιλογή προβολή θέσεων και αποκλεισμών κομμάτων και συνδικαλιστικών φορέων, που παρακολουθούν αδιάφορα το αυξανόμενο έλλειμμα στο δικαίωμα για πλήρη και ολόπλευρη ενημέρωση, την επικίνδυνη συρρίκνωση των ατομικών μας ελευθεριών και κατακτήσεων με χαφιεδοκάμερες και άλλα αντιδημοκρατικά μέτρα.

Επειδή η σημερινή διοίκηση του πολιτικού συνδικαλιστικού διδύμου Σόμπολου-Τσαλαπάτη δεν εκφράζει τις αγωνιστικές παραδόσεις και αξίες του σωματείου μας, αρνούμαι να αποδεχθώ την «τιμή» που δεν μου προσφέρεται από την Ένωση αλλά από μια πρόσκαιρη και ευκαιριακή συμμαχία.

Μανώλης Μαθιουδάκης

Πρώην Πρόεδρος Δ.Σ. ΕΣΗΕΑ

Υ.Γ.

α) Αν ανακοινωθεί στην εκδήλωση που θα κάνουν ότι δεν αποδέχθηκα την «τιμητική διάκριση»τους είναι υποχρεωμένοι να διαβάσουν ολόκληρη την επιστολή μου.

β) Η επιστολή να αναρτηθεί στο site της Ένωσης.