Wednesday, April 9, 2008

Αλλά φταις κι εσύ λιγάκι….


Τίτλος: Γενική Συνέλευση ΕΣΗΕΑ την 8η Απριλίου 2008, ή αλλιώς πως εξοντώνεις κάθε διαδικασία δημόσιας συζήτησης για τα προβλήματα που ταλανίζουν τον κλάδο…

Χώρος: Γήπεδο Tae Kwo Do στο Νέο Φάληρο, λες και οι 300 δεν χωράνε αλλού. Όχι, υπάρχει πρόθεση εδώ, να αποτραπεί η μαζική προσέλευση του κόσμου.

Διάρκεια: Από τις 11πμ με στάση εργασίας έως τις 4 μμ που σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι θα έπρεπε από τις 3.30 μμ τουλάχιστον να φύγουν.

Μεθόδευση: Επιβολή Σομπολικού προεδρικού μονολόγου με τη συμβολή και μερικών άλλων, ώστε οι ουσιαστικές τοποθετήσεις να ξεκινήσουν κατά τις 2 μμ και άρα ο εναπομείναν χρόνος να είναι μιάμιση ώρα (sic).

Μεθόδευση 2: Πως γ…άς τον κατάλογο των ομιλητών. Τους λες να φέρουν τα ονόματά τους σε χαρτάκια και δεν τα μεταφέρεις μετά σε μια σελίδα χαρτί με αρίθμηση, ώστε να τηρηθεί αδιάβλητη η διαδικασία, αλλά το παίζεις i-pode shuffle random order (κατά πως γουστάρουν η σειρά των ομιλητών κοινώς).

Αφού περιγράψαμε τις «καλύτερες προϋποθέσεις» μέσα στις οποίες κλήθηκε να συνεδριάσει το σύνολο των μελών της Ένωσης, ας προχωρήσουμε και σε μια γενικότερη αποτίμηση. Κρατάμε τα καλύτερα:

Ο «Π»ρόεδρος αρνήθηκε την πρόταση των FC για εκλογή προεδρείου της Συνέλευσης και εν συνεχεία στην τοποθέτησή του ανέδειξε τις «θετικές πλευρές» του ασφαλιστικού για τους δημοσιογράφους. Όπως καταλαβαίνετε ο αγώνας για την ανατροπή του Ασφαλιστικού από τη διοίκηση αναβάλλεται μέχρι νεωτέρας….

«Εκλεκτή» συνάδελφος (μέλος του Δ.Σ.) ανέβηκε στο βήμα και απαρίθμησε τα πλακάκια που τοποθετήθηκαν για την αλλαγή της φάτσας της εισόδου της ΕΣΗΕΑ (‘ντάξει υπερβάλλω) μίλησε και για τα κουφώματα. Τιμώντας τη γυναικεία της φύση ανέδειξε το «νοικοκύρεμα» της Ένωσης σε ύψιστο και άρτια εκτελεσθέν χρέος. Εύγε!

Άλλος «φωτισμένος» συνάδελφος σε πνεύμα αλληλεγγύης και συντροφικότητας ανέλυσε για ποιους λόγους ΔΕΝ πρέπει οι Τεχνικοί να ενταχθούν στο ενιαίο ταμείο τύπου. Επειδή μάλιστα μεταξύ των «εξαιρετικών» επιχειρημάτων του μίλησε και για έγκλημα εναντίον των νέων δημοσιογράφων, ε… τα πήραμε στο κρανίο κι εμείς και φωνάξαμε ότι ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΓΡΑΦΕΤΕ ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ. Δεν τον πείσαμε, συνέχισε ακάθεκτος.

Ευτυχώς υπήρξαν και καλύτερες τοποθετήσεις, όπως εκείνη της συναδέλφου από τηλεοπτικό κανάλι που απαίτησε την ένταξη των τεχνικών, του εκπροσώπου της ΣΔ που προέτρεψε τους παραβρισκόμενους να διαβάσουν τη δική μας ανακοίνωση (δείτε την κι εσείς, αφού το προτείνει κι ο συνάδελφος…) και ξεκίνησε μιλώντας για το πρόβλημα της ανασφάλιστης εργασίας και της εισφοροδιαφυγής.

Του εκπροσώπου της ΜΔ που κατήγγειλε τη διαδικασία και ανέλυσε επιγραμματικά βασικά προβλήματα του κλάδου. Και άλλων, και άλλων, μέχρι τις 3.30 που φύγαμε για να πάμε στη δουλειά.

Ήταν στραβό το κλίμα το ‘φαγε κι ο γάιδαρος. Το κλίμα της συνέλευσης εννοούμε. Εννοούμε δηλαδή ότι μετά το ασφαλιστικό χαστούκι και την ανάταση των κινητοποιήσεων και την έκδοση αγωνιστικών ανακοινώσεων από ορισμένα «μαγαζιά» και την έναρξη του Ανοικτού Συντονιστικού, περιμέναμε λέμε, ένα πιο αγωνιστικό μενταλιτέ να πλανάται στην ατμόσφαιρα… Λάθος μας.

Η αντιπολίτευση στο ΔΣ μας φάνηκε κατά τι απροετοίμαστη. Να εξηγούμαστε, ότι το παιχνίδι της Γενικής Συνέλευσης είναι στημένο, με τέτοια διοίκηση και καταστατικό, είναι δεδομένο. Το ερώτημα είναι: η αντιπολίτευση προσέρχεται μάχιμη για να ανατρέψει την κατάσταση ή συναινεί αναιμικά στην ήττα; Αν το σώμα της συνέλευσης είχε έρθει έτοιμο να επιβάλλει τη διενέργεια ουσιαστικής συζήτησης θα το είχε καταφέρει; Το ερώτημα πλέον δεν μπορεί να απαντηθεί, το δεδομένο πάντως είναι ότι δεν ήρθε προετοιμασμένο γι’ αυτό.

Κι εδώ υπάρχει μια ευθύνη συνάδελφοι: Γίνεται ένα μαζικό ανοικτό συντονιστικό στα γραφεία της ΕΣΗΕΑ μετά την απεργία της Τετάρτης 19 Μαρτίου που αποφασίζει συνέχιση της λειτουργίας του και καλεί σε συνελεύσεις στα μαγαζιά …και μετά τι; Μετά πρεμούρα για τις εκλογές στην ΠΟΕΣΥ και χωριστά παραταξιακά καλέσματα. Καλά και τα κουκιά, αλλά χάνετε τα ρεβίθια, όπου ρεβίθια εμείς, οι εκτός ΕΣΗΕΑ, καθώς και οι αγωνιστές συνάδελφοι από τις άλλες Ενώσεις. Τε σπα…

Αλλά αγαπητοί απλοί, μη συνδικαλιστές, συνάδελφοι φταίτε κι εσείς. Μαζεύτηκαν λέει 1.500 υπογραφές για να γίνει Γενική Συνέλευση κι εχθές ήρθαν μόλις 278 από τα 4.700 κάτι εγγεγραμμένα μέλη της ΕΣΗΕΑ. Καίγεστε για αλλαγές και αγώνες έτσι;;;; (κι εμείς μέσα, κι εμείς λίγοι ήμασταν). Συνάδελφοι αυτές είναι οι διαδικασίες, και μπορούν να αλλάξουν μόνο με τη μαζική συμμετοχή μας, όχι με την απουσία μας. Έχει γίνει συνήθεια να βρίζει κανείς τις καρεκλοκένταυρες γραφειοκρατικές ηγεσίες, αλλά υπάρχει και η ατομική ευθύνη. Εσείς που ήσασταν 11πμ με 4μμ; Τι περιμένετε για να αλλάξουν τα πράγματα; Τις εκλογές; Μπορούμε να διεκδικήσουμε και δημοκρατικές διαδικασίες και αγωνιστικές αποφάσεις, αλλά μόνο παρεμβαίνοντας στα πράγματα, όχι απέχοντας από αυτά. Όσο για την καραμέλα της απογοήτευσης, αφήνει την πιο στυφή γεύση αδράνειας συνάδελφοι, ευχαριστούμε δεν θα πάρουμε…

ΥΓ: Όταν αναρτούσαμε το πανό της φωτογραφίας (για λόγους ζύμωσης, αφού προχωράμε τη σύσταση του Σωματείου μας) ο κύριος αριστερά ήρθε και απαίτησε να το κατεβάσουμε, με το επιχείρημα ότι δεν υπάρχουν παραταξιακά πανό εδώ. Εμείς απαντήσαμε ότι δεν είμαστε παράταξη. Μετά μας είπε: εγώ σας μιλάω ευγενικά. Κι απαντήσαμε ότι κι εμείς ευγενικά του μιλάμε. Αφού επέμενε, του είπαμε να το κατεβάσει μόνος του. Δεν το έκανε, τα κουστούμια τους έχουν πολύ κόλλα και τους δυσκολεύουν στις κινήσεις. Το πανό έμεινε στη θέση του και το πήραμε φεύγοντας.

No comments: